|
|
Ajito Thero
阿耆多尊者：
阿语录之到处游玩：
某年某月的某一次，如是我游，一时鄙僧穴居于某山林，三衣一钵是唯一行囊，曙光照亮了离6户村庄的10馀公里山路上，数日托鉢来的食物有4样：很黄的（过期）糯米团三拳大，可食用的树叶，辣椒酱以及蛋白质的来源：炸蟋蟀，土蝉，红蚁卵（运气好时），刚开始的数日我实在无法＂咬＂或呑下这种东西！即便是村民极其虔诚地跪在黄土泥地上的供养也一样，为了活下去，至少还是吃下了半拳头的旧糯米，半克的辣椒酱配饭⋯！然而接连几天下来不行了，这裡的蛋白质主要来源真是昆虫没错，而每天下上山二十几公里疲惫山路更让人一天到晩空閒时常想起食物，如何合情适律地乞求食物？就求荷包蛋好了，就这样⋯，而实际上，我从没敢开口要，不过最后还是如愿地享用到荷包蛋---每二周一颗，那天是诵戒日（布萨）！
终于我明瞭了，云游的林僧在这儿的蛋白质来源真的是各种炸昆虫，而我也渐渐觉得这些＂真的可以吃下肚，也很可口啊＂！主因是：真的太飢饿了，脑海里也不再想这麽多了，就是吃了然后活下去！又何况战友（同伴）也告诫：身为一名佛弟子，僧人，倘若是厌恶，抱怨托鉢来的食物如昆虫，而渴求喜爱的食物如肉类，水果等，却不在食用时如理作意，将它们只视为地水火风4大，那你啊，真的与佛陀所敎背道而行咯！
那时可不管了，真的太饿了，连水都没有！（无法灌饱），想起来真像难民一样，什麽都吃了，好像谁也阻挡不了＂我要吃蟋蟀以活下去＂的斗志，可脑袋瓜里一直存在一个想法：难道，这是大学时心理学说的：求生本能吗？哈哈！
Once upon a time when fooling around the forests n caves, robes n bowls for alms food are all we've got , then the dawn came after the first cave night far away from the 6-houses village over 10 km, we went down to gether food from the strangers-the village women gave us as most as they could--that were some old yellow sticky rices, some tree leaves(in place of vegetable),some spicy auces and the protein sources-the fried insects, such as crickets,cicadas,etc, in the very first few days I... Couldnt eat such kind of THINGS they'd given me in earnest knees down, even the ""expired""date yellow sticket rices.. But I need to survive n no other choices, so I eat some sticky rice less than a fist n 0.5gram's spicy sauces... But the following days , I'm really hungry, all through the day n night I couldnt help but thinking only of how to get more food or beg more food from the slim dark faces residents under the mountains, at least, PLEASE , only one egg could be quite PERFECT n satisfied to me, but the truth is that, they did share their fried chicken egg to me.. Every 2 weeks when the biggest puja day come(patimoka, chanting monk's rules's day)... Finally I realized the sources of protein here, especially for we forest monks are those insects, n I really felt delitious toward the forest food such as the insects on the 3th morning... I could then accept them so soon just because i really have to survive n my friend said to me: if you hate n complain the insects as food that you've collected from the people but love to eat the meats , chicken,etc... Then you obey the lord buddha's teaching, we eat food for sustain n surviving , not for tastes nor one like meats or vegetables, fruits, etc... FOOD Itself should be contemplated as only 4 elements.. Earth, water, wind n fire, that's all.... all right , WHATEVER, I'm really hungry n tired, at least by walking down n up to the caves for over 20kms each morning.., nothing can stop me from surviving by eating crickets..that's the instinct for surviving as a animal, the menu of wild caves life ....a forest monk, a stranger everwhere!
Ajito bhikkhu
มีคราวหนึ่งเราไปธุดงและอยู่ในถ้ำ..หนทางไปหมู่บ้าน10กว่ากม.อาหารที่เราได้จาก6ครัวเดือนมี4อย่าง:ข้าวเหนียวเก่าเหลืองมากๆไบไม้ป่าแทนผักและน้ำพริกและทอดแมลงต่าง..วันแรกเรากินไม่ลงเลย, ทำใจไม่ได้ต้องกินกุจีหรือดจิ้งหรีดต่าง แม้กระทั้งข้าวเหนียวเหลืองมากกว่าผิวเราเลย..สุดท้ายก็ลงกินแต่ข้าวเหนียวเครื่องกำมือกับน้ำพริงนิดๆ..ไม่กี่วันต่อมาเพื่อชีวิตนั้นแล..อะไรอะไรก็อะรอยกินหมดเลยทา่ขวางตาเรา...มันหิวจริงๆลงและขึ้นภูรวมกันก็20กว่ากมแล้ว..เคยคิดว่าอยากจะขอ"แค่"ใส่บาตรใขไกฃะฟองหนึ่งก็พอแต่สุดท้ายไม่เคยเอยปากเลย..แต่ว่ามันก็มาเองหรอก..ทุกวันพระใหญ่(14วันละครั้ง),ชาวบ้านบ้านหนึ่งเขาก็จะใส่ฟองหนี่งให้เลยนะ...แค่นี้แล..หมู่เพื่อนเตือนว่า:ท่าเราเห็นแก่ปากแต่ท้องชอบนี้ไม่ชอบนั้นเช่นจิ้งหรีต..แต่ไม่พิจรณาให้อาหารให้เพียงแค่ดินน้ำลมไฟนั้น..ฉันแล้วมีโทษและไม่ถูกกับคำสอนขององค์พระพุทธเจ้า..ว่าแต่ว่าตอนนั้นเราไม่สอนไม่คิดอะไรมากหรอก..หิวมาก..แค่อยากเอาชีวิตรอดก็พอ..นั้นแลที่ว่าสัญชาตญาญเอารอดชีวิตของสัตว์...
พระ อชิโต ภิกษุ
|
|
|手机版|小黑屋|觉悟之路
( 粤ICP备13026064号 ) 
粤公网安备 44060802000093号
发表于 
楼主
